Sleepless in Victor
17 jul. 2010
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Woensdag 14 juli
Het is lang geleden dat ik zo beroerd geslapen heb. En ik niet alleen. Paul heeft de hele nacht geen oog dicht gedaan en Riemy is slechts een paar uur onder zeil geweest. En dat lag niet aan het keurige Holiday Inn hotel in Victor, waar we gisteravond nog terecht konden in een ruime kamer met twee queens bedden. Mark zijn keel is door de ontsteking zo dik geworden dat hij de hele nacht als een dolle heeft liggen snurken. Hij is dus de enige die wel geslapen heeft...
Met Mark gaat het iedere dag iets minder. De antibioticum lijkt nog steeds niets te doen. Gisteren in het Medical Centre in Bergen (dat ligt onder de rook van Rochester) hadden ze al gezegd dat de kans groot is dat hij een virus onder de leden heeft en geen bacteriële infectie. En dan is er maar één remedie: uitzieken. We besluiten daarom vandaag in één keer door te rijden naar de Green Mountains (Vermont) en er een paar dagen te blijven. Dan kan Mark daar een beetje bijkomen.
We wilden sowieso naar de Green Mountains om daar een moose (eland) te zien. Paul bestelt via Internet twee kamers in de Econolodge in Mendon (Killington), een ski- en hikegebied in het hart van de Green Mountains. Een beetje melig door de slapeloze nacht vraagt hij de telefoniste van de reserveringscentrale: 'do you have a room with a moose for my wife?' Riemy schaamt zich rot... Op papier ziet het hotel er aardig uit: het lijkt redelijk vrij en hoog in de bergen te liggen. Maar in Amerika weet je het maar nooit. Het vooruitzicht van twee kamers - een voor de snurker en een voor de niet-snurkers - is in ieder geval aantrekkelijk.
We rijden weer terug naar Albany en daarna via Saratoga Springs naar het Noordoosten. Onderweg zien we af en toe een soort grote marmotten in de berm van de snelweg. Ze
zitten rechtop met de voorpootjes omhoog om zich heen te kijken. Grappige beestjes.
Het hotel valt inderdaad voor Amerikaanse begrippen erg mee. Het ligt weliswaar aan een grote weg, maar hoog op een berg en in het groen. Bovendien hangt er een aardig sfeertje, dat voornamelijk wordt bepaald door de gezellige entree met open haard. Naast de ingang hangt een bordje met: beware of the bear... Er is kortgeleden hier in de buurt zo'n monster gesignaleerd. Het wordt ons aangeraden niet alleen naar de afvalcontainers te gaan achter het hotel. Desalniettemin slaapt iedereen die nacht heerlijk. Maar een moose zien, zou volgens de hoteleigenaar nog wel eens lastig kunnen worden. Hij had er zijn hele leven nog maar vier gezien.
Het is lang geleden dat ik zo beroerd geslapen heb. En ik niet alleen. Paul heeft de hele nacht geen oog dicht gedaan en Riemy is slechts een paar uur onder zeil geweest. En dat lag niet aan het keurige Holiday Inn hotel in Victor, waar we gisteravond nog terecht konden in een ruime kamer met twee queens bedden. Mark zijn keel is door de ontsteking zo dik geworden dat hij de hele nacht als een dolle heeft liggen snurken. Hij is dus de enige die wel geslapen heeft...
Met Mark gaat het iedere dag iets minder. De antibioticum lijkt nog steeds niets te doen. Gisteren in het Medical Centre in Bergen (dat ligt onder de rook van Rochester) hadden ze al gezegd dat de kans groot is dat hij een virus onder de leden heeft en geen bacteriële infectie. En dan is er maar één remedie: uitzieken. We besluiten daarom vandaag in één keer door te rijden naar de Green Mountains (Vermont) en er een paar dagen te blijven. Dan kan Mark daar een beetje bijkomen.
We wilden sowieso naar de Green Mountains om daar een moose (eland) te zien. Paul bestelt via Internet twee kamers in de Econolodge in Mendon (Killington), een ski- en hikegebied in het hart van de Green Mountains. Een beetje melig door de slapeloze nacht vraagt hij de telefoniste van de reserveringscentrale: 'do you have a room with a moose for my wife?' Riemy schaamt zich rot... Op papier ziet het hotel er aardig uit: het lijkt redelijk vrij en hoog in de bergen te liggen. Maar in Amerika weet je het maar nooit. Het vooruitzicht van twee kamers - een voor de snurker en een voor de niet-snurkers - is in ieder geval aantrekkelijk.
We rijden weer terug naar Albany en daarna via Saratoga Springs naar het Noordoosten. Onderweg zien we af en toe een soort grote marmotten in de berm van de snelweg. Ze
zitten rechtop met de voorpootjes omhoog om zich heen te kijken. Grappige beestjes.
Het hotel valt inderdaad voor Amerikaanse begrippen erg mee. Het ligt weliswaar aan een grote weg, maar hoog op een berg en in het groen. Bovendien hangt er een aardig sfeertje, dat voornamelijk wordt bepaald door de gezellige entree met open haard. Naast de ingang hangt een bordje met: beware of the bear... Er is kortgeleden hier in de buurt zo'n monster gesignaleerd. Het wordt ons aangeraden niet alleen naar de afvalcontainers te gaan achter het hotel. Desalniettemin slaapt iedereen die nacht heerlijk. Maar een moose zien, zou volgens de hoteleigenaar nog wel eens lastig kunnen worden. Hij had er zijn hele leven nog maar vier gezien.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!