Dit zou toch een gedenkwaardige dag moeten worden. Vanochtend stond een bezoek aan de Abyssinian Baptist Church in Harlem op het programma. Deze kerk staat bekend om haar geweldige gospelkoor. 'Oh happy day ' neuriënd namen we een taxi naar Harlem. Het zou vast geen kwaad kunnen om ons devoot voor te bereiden op finale van vanmiddag. Onze Algerijnse chauffeur had nog nooit van het koor gehoord, dus kwamen we maar weer snel te speken over het voetbal. Hij dacht dat Spanje zou winnen.
Bij de kerk in Harlem leek het mee te vallen met de drukte. Voor de deur werden de mensen opgevangen en verwezen naar een rij om de hoek van het blok en bovendien was er een dresscode, dus Mark mocht niet naar binnen met zijn korte broek. Even overwogen we of we ons zouden opsplitsen. Wij in de rij in Harlem en Mark en Riemy naar de kerk der mode van Abercromby en Fitch om voor de tweede keer het shirtje te ruilen voor Lusanne. De dresscode voor deze winkel is overigens geheel anders. Die doet een beetje denken aan het beroemde beeld David van Michelangelo. Op de A&F tasjes staat een half blote, gespierde en haarloze torso van een man, met een spijkerbroek die nauwelijks boven zijn (waarschijnlijk kale) kruis uitkomt. Zo kom je de kerk zeker niet in!
Tineke en ik waren netjes gekleed, nog niet in het oranje. Toen we echter om de hoek liepen stond daar een rij tot de volgende hoek en ook around the next corner stond weer een hele rij. Een van mannen die ons voor de kerk opving had al geroepen :'We have to find you another church'. We zagen Mark en Riemy nog staan en besloten samen naar Silvia's te gaan, een etablissement dat ook bekend stond om zijn gospelbrunches. Daar was echter geen gospel te horen en aangezien je er alleen soulfood kon krijgen en geen koffie, slenterden we loom verder naar de Starbucks. No dresscode required, dus we konden heerlijk koel onze cappuccino en iced tea en iced coffee drinken.

Na nog een blik te hebben geworpen op de verblijfplaats van Mark aan de 3th Avenue hebben we onze broodjes in Central Park gegeten. Vervolgens hebben Mark en Riemy de blouse voor Lusanne geruild (de rij bij A&F gaat slechts 1 hoek om) en hebben Tineke en ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om in de Trump Tower (met waterval in de hal) te toiletteren. Niet in de waterval hoor, maar op de goud blinkende toiletten.
Ach, de hele dag was toch een opvulling richting de finale. Op straat kwamen we al veel in het oranje geklede mensen tegen en toen zijn wij ons ook maar snel gaan omkleden in ons appartement.
Toen we in het oranje naar de Irish Pub liepen (waar we de wedstrijd zouden zien), wenste ik een Spaanse supporter: 'Good luck'. Hij was echter van mening dat Nederland dat meer nodig had.
Over de 120 zenuwslopende minuten is in Nederland waarschijnlijk al genoeg geschreven. Toch was het leuk om te zien hoe oranje New York ook na de wedstrijd was. En een aantal mensen riep ons toe: 'I'm so sorry!' en wij riepen dan : 'It's not your fault'.
Om er nog enigszins een happy day van te maken, sloten we de dag af met een bezoek aan de ‘Top of the Rock', het dak van het Rockefeller Center. Op de nieuwe kamer van Mark bij ons thuis hangt de bekende foto van de bouwvakkers die hun broodje zitten te eten op een balk van dit gebouw op ijzingwekkende hoogte. Het uitzicht dat zij hadden, hebben wij deze zondag ook. Ach, er is meer dan voetbal. New York is toch het mooiste van boven af en als troost gaat vandaag de zon hier prachtig Oranje ten onder.