Maandag 15 Juli. We rijden Las Vegas uit in oostelijke richting. Op naar Kenab. Hier wordt duidelijk waarom je deze tocht met een goede auto en voldoende water moet ondernemen. Uren lang zien we links en rechts niets anders dan zand met verdroogde bolletjes van iets dat ooit vegetatie was. Zo ziet woestijn er dus uit. Als we de bergen inrijden wordt het landschap interessanter. Hier en daar zien we voorbodes van geërodeerde rotspartijen. Soms zijn er prachtige vergezichten. Er verschijnt meer groen. Daar waar een beekje of een riviertje stroomt, slingert een bijna onnatuurlijke strook groen door het dorre landschap.

Bij Washington verlaten we de highway (hwy) 15 en slaan rechts af. Even overwegen we de noordelijke, ongetwijfeld mooie route via Zion National Park te nemen. We kiezen toch maar voor snelheid. Zion zien we de komende dagen nog wel. Via Hurricane en Colorado City vervolgen we onze weg. Het landschap wordt steeds mooier en groener. Links van ons rijzen de Virgin en Zion mountains op en rechts zien we een eindeloze prairie. Donkere wolken pakken zich samen boven Zion. Zo te zien is daar een fiks onweer aan de gang. Maar goed dat we onderlangs zijn gegaan. Achteraf hoorden we dat er voor Zion een weeralarm was afgegeven.

Als we bij Fredonia de hwy 89 richting Kanab opdraaien, verzucht Mark: ' dit is zoals ik mij Amerika had voorgesteld: een eindeloze rechte weg in een eindeloos leeg landschap'. Zo mooi als het landschap is, zo lelijk zijn de plaatsjes. Fredonia is wel het toppunt. Hier kunnen we ons iets voorstellen bij de constatering van Max Westerman dat Amerika hard op weg is het moderne derde wereld land te worden. Wat een armoede en wat een zooi. De mensen wonen in verveloze, bouwvallige hutjes of in afgedankte woonwagens. Om de huizen liggen her en der verspreid oude auto's en landbouwmachines weg te roesten. Een akelig gezicht.

De angst kruipt om ons hart. Zou het in Kanab ook zo zijn? Gelukkig is dat niet zo. Kanab, dat mooi tegen de ‘red cliffs' ligt, ziet er een stuk beter uit. Het is zo'n typisch Amerikaans, heel wijd opgezet plaatsje met een vierkant raster als stratenpatroon. De houten huizen worden omzoomd door met sprinklers in leven gehouden tuintjes. Het is er stil en warm. De stilte wordt geaccentueerd door een flikkerende reclame voor de verhuur van ‘lodges'. 'Een cowboy stadje' zei Riemy. Er leven in Kanab ongeveer 3500 mensen en die hebben maar liefst zeven benzinestations tot hun beschikking. In dit ‘Little Holywood' zijn vroeger diverse westerns opgenomen. Daardoor en door de prachtige omgeving valt er in Kanab aan het toerisme nog wat te verdienen.

Ons huisje ligt in een wijkje, verscholen in het groen en met uitzicht op de redcliffs. Van binnen is het heel smaakvol ingericht. Hier gaan we een weekje het Amerikaanse leven meemaken.