Glanzend, statig en strak
22 aug. 2016
🇨🇦
vanuit Canada
Zaterdag 20 augustus.
Onze Airbnb in Vancouver North staat midden in een woonwijk. De uitzichten zijn hier niet zo mooi als in de afgelopen twee weken. En ook moeten we weer even wennen aan de stadse geluiden. Maar het
is ook wel grappig om midden in een woonwijk te zitten en op die manier de stad te beleven. Onderin de basement woont de zoon van de eigenaar met zijn gezin. En de hele ouwe, veel te dikke, beetje
grumpy, grijze kat Pepe. "A personality"volgens onze onderburen. Aardige mensen die ons allerlei tips meegeven voor ons bezoek aan de binnenstad van Vancouver.
Ons eerste dilemma is: hoe komen we daar. Want na onze ervaringen van gisteren met de trafic flow in Vancouver hebben we niet zo'n zin om ons per auto richting de binnenstad te begeven. Maar met
het openbaar vervoer zouden we ook een uur onderweg zijn. De oplossing is om per veer van Vancouver North naar Downtown over te steken.
We parkeren de auto een paar straten voor de haven. Hier kunnen we de auto gratis kwijt. Het leven in Canada is duur genoeg en dat geldt ook voor het parkeren. Onderweg naar de boot wordt
natuurlijk de onvermijdelijke Starbucks gescoord. In Vancouver kun je nog minder om de Starbucks heen dan in Amerika: er zit er op iedere straathoek minstens een.
De oversteek met het veer over de Burrard Inlet naar de binnenstad duurt een kwartiertje. En onderweg krijgen we de meest prachtige plaatjes van de skyline van Vancouver voorgeschoteld.
De binnenstad van Vancouver is vrij overzichtelijk. Er wonen iets van 600 duizend mensen. Veroorzaken die dan al die traffic jams? Nee, in heel Vancouver wonen meer dan 2 miljoen mensen. En
daarnaast nog eens vele miljoenen meer in omliggende agglomeraties als Richmond, Tsawassen, New Westminster, Langley en Cloverdale.
Ondanks de overzichtelijkheid van de binnenstad hebben we toch maar een fiets gehuurd om de stad te verkennen (met dan aan Anja voor de tip). We beginnen met een tocht om het Stanley Park heen. Dat
is het stadspark van Vancouver. Maar niet zomaar een stadspark. Een oerbos van ongeveer 400 ha. met de inmiddels bekende mega Douglassparren. Vroeger jaagden hier de indianen. Het Stanley Park
wordt aan drie kanten omringd door zee en langs de oever loopt een 12 km lang fiets- en wandelpad. Van daaruit heb je prachtige vergezichten op de skyline van de stad, het water met de grote
schepen, de imposante bruggen en de bergen in het Noorden. Het was inderdaad een gouden tip van Anja. Echt schitterend!
In de Lost Lagoon, een baaitje langs de noordkust van het Stanleypark zwemmen tientallen Canadese ganzen. En er ligt een klein grijs zeehondje op een rotsblok. Het is niet helemaal duidelijk of het
kleine zeehondje daar zielig zonder moeder is gestrand of dat het lekker ligt te zonnen. (Maar als er zo'n grote, akelige, dikke zeemeeuw steeds dichter bij het zeehondje komt en pikkende
bewegingen in zijn richting maakt, zijn we maar gauw door gefietst..... Nature isn't always nice..... )
Aan de westelijke kant van het schiereiland, langs de English Bay, passeren we het ene mooie strandje na het andere. Maar het is er afgeladen vol. Heel Vancouver is uitgelopen. Het is dan ook een
prachtige dag: 30 graden!
Ondertussen hebben we de zuidkant van Downtown Vancouver bereikt. Daar zoeken we een terrasje op, maar dit brengt maar ten dele de gewenste verkoeling. Dus zijn we weer op de fiets gestapt. Dwars
door de binnenstad heen. Het is niet helemaal duidelijk op welke wegen je wel en niet mag fietsen. We hebben ongetwijfeld ook op plekken gefietst waar dat verboden is. We blijven wel Hollanders
hè........
De fietstocht levert een mooi beeld van de binnenstad op. Mooie staaltjes hoogbouw-architectuur van glas en beton. Glanzend, statig en strak. Tussendoor fraaie vergezichten op de bergen. Veel groen
en bloemen (die bij nadere bestudering van plastic blijken te zijn...). Indrukwekkende pleinen, zoals het Robson Square. Een echte metropool, maar de gezelligheid ontbreekt een beetje. Ondanks het
feit dat Vancouver zich afficheert als culturele stad en er legio theatertjes, musea, galerieën en ateliers zijn, mist het de losse, rommelige en creatieve sfeer zoals je die in Berlijn of
Groningen (!) hebt.
Iets van die sfeer vinden we wel terug in Gastown, het oorspronkelijke stadscentrum. Daar zijn de oude bakstenen gebouwen en pakhuizen fraai gerestaureerd wat mooie gevels oplevert. In Gastown
staat ook de beroemde Steam Clock die elk kwartier het deuntje van de Big Ben speelt op een stoomfluit.Het stikt er van de kleine winkeltjes en cafeetjes, maar het is er ook heel toeristisch. In
alle winkeltjes kun je exact dezelfde toeristische meuk kopen. Riemy en ik hadden ons erop verheugd om nog even lekker te shoppen in Vancouver, maar die lust vergaat ons daar.
Halverwege onze fietstocht door de binnenstad komen we per ongeluk in een deel van Chinatown terecht waar Hector, de zoon van de eigenaar, ons voor gewaarschuwd heeft. Nog voordat we het zien,
ruiken we aan de wietdampen dat we hier niet moeten zijn. Wederom zien we veel bedelaars en zwervers. Ook wat dit betreft is Vancouver een metropool.
Na ons bezoekje aan Gastown zijn we - weer dwars door de binnenstad - naar het Granville Island gefietst. Dit is een kunstmatig schiereiland in de False Creek (= zeearm aan de zuidkant van de
binnenstad). Granville Island was een paar jaar geleden nog een vervallen dok. Het is nu mooi gerenoveerd waarbij de oude industriële sfeer is behouden. Een toeristische trekpleister met kleine
theaters, restaurants en exclusieve winkels.
Met een kleine fietsveer over de Flalse Creek worden we ernaartoe gebracht. Aldaar ontdekken we alweer een mooie, overdekte market waar vis en fruit verkocht wordt. Er zijn ook kraampjes met
sieraden, lederwaren, sjaals, glaswerk, etc. Leuke dingetjes. Even denken Riemy en ik dat er toch nog geshopt gaat worden. Maar het is allemaal superduur!
Als toetje willen we in Vancouver North gaan eten. Daar zit je begin van de avond nog in de zon. In Vancouver Downtown is die zon door de vele wolkenkrabbers snel weg. Voor de derde keer vandaag
fietsen we dwars door de stad, dit keer om onze gehuurde fietsen terug te brengen. Maar als we met het veer in Vancouver North aankomen, is het inmiddels kwart voor negen. Iedereen is doodop. Het
is een mooie, maar ook een intensieve dag geweest. Niemand heeft meer de puf om uit eten te gaan. En we hebben thuis in de koelkast nog de pizza's die Paul en Mark de vorige avond al gekocht hadden
(maar toen hebben we gegeten op het foodtruck festival in de haven).
Bij de auto aangekomen wacht ons een verassing: een parkeerbon. Shit! We hadden een bordje over het hoofd gezien waarop staat dat je niet te dicht op de hoek mag parkeren. Volgende keer maar weer
in de parkeergarage... Volgende keer? Ons rest alleen morgen nog. Maandag vliegen we weer naar huis.....
Reacties
Reacties
22 aug. 2016, 10:10
Het is al dagelijkse kost geworden, jullie blog lezen bij een kopje nespresso (al had ik eigenlijk een keertje naar de Starbucks moeten fietsen om het gevoel helemaal te evenaren).
Prachtige verhalen, foto's en filmpjes! En wat fijn te lezen dat jullie daar aan ons denken ????
En nu komen jullie weer terug naar good old grunn! Ik heb de zon besteld, en Noorderzon is erg gezellig!! Dus niet huilen ????
Koffers:check
Kinderen niet vergeten: check
Mooie herinneringen: check
Noorderzonprogrammaboekje: check (heb ik ;-))
Goede reis en tot snel!
Liefs, Clara
22 aug. 2016, 10:12
Al mijn smiley's worden wel rare tekentjes!
Daar kan ik niets aan doen hoor, en nee, ik ben niet meer aan de pillen ;-)
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!