Paradise Meadows
12 aug. 2016
🇨🇦
vanuit Canada
Vanochtend liepen er vier reeën in de tuin. Ze passeren iedere ochtend. Twee moeders met twee Bambi's. Reeën lopen hier gewoon in de wijk. Ze zijn totaal niet schuw. Je kunt ze bijna aanraken. Dat
gaat Riemy nog wel lukken deze week!
Vandaag - 10 augustus - hebben we onze zinnen gezet op een fikse wandeling in het Strathcona Provincial Park. Onderweg moest er natuurlijk coffee gescoord worden. Afgelopen dagen deden we dat bij
de Starbucks (ook hier in Canada in grote getale aanwezig). Maar deze keer gaan we voor de Serious Coffee. Dat is de in 1994 gestarte locale - Vancouver Island - concurrent van de Starbucks. Zoiets
moet natuurlijk geprobeerd worden. En als het ff kan ook ondersteund worden. Maar wij vonden het geen succes .... De koffie was te heet en de lemon bar te klef. Volgende keer toch maar weer naar de
Starbucks....
Marjanne is vandaag jarig! Gefeliciteerd! Hiep, hiep, hoera! Vanuit de Serious Coffee hebben we haar een spraakbericht met de felicitaties gestuurd.
Strathcona PP is ongeveer zo groot als de provincie Utrecht. Er zijn twee ingangen die je met de auto kunt bereiken, maar verder lopen er geen autowegen doorheen. Het is een groot stuk ongerepte
natuur, een ondoordringbaar woud, waar je op sommige plekken te voet door heen kunt. Een eldorado voor hikers dus. En voor beren en poema's....
We parkeerden de auto vlak onder de Mount Washington. De aardige mevrouw van het visitor centre (de mensen zijn hier allemaal erg aardig!) vertelde dat beren eigenlijk helemaal niet gevaarlijk
zijn. Maar poema's, daar moet je voor oppassen: "just keep eye contact and grab a weapon!".
Vanaf de parkeerplaats starten diverse trails die het gebied in gaan. Moeilijke en makkelijke. De makkelijkste duurt nog geen uur, maar er zijn er ook waar je meerdere dagen over doet. Wij kozen
voor een vrij vlakke trail van drie en een half uur uur lopen door een nat alpine gebied met veel beekjes en meren. En daar hebben we geen spijt van gehad. Het was echt prachtig! De trail - die
deels was aangelegd op houten vlonders - slingerde zich door een afwisselend landschap van moerassige bloemenweiden (met veel orchideeën), klaterende beekjes, spiegelgladde meren en donkere wouden
met sparren, coniferen en loofbomen.In het begin kwamen we geen meter vooruit omdat we overal bleven staan om te kijken en foto's te maken. Dit was het Canada zoals we ons dat voorgesteld hadden:
kilometers ongerepte natuur van een ongekende schoonheid. Schitterend! We hebben drie en een half uur aan een stuk door genoten.
De trail ging langs twee grote meren: de Battleship Lake en het Helen Mackenzie Lake. Helen MacKenzie was rond 1926 - toen het meer naar haar vernoemd werd -een hoge dame in het IODE, een Canadese
liefdadigheidsorganisatie voor vrouwen.Mission statement van het IODE was en is: patriotisme, loyalty and service to others. Gezien de naam van de plek waar het meer zich bevindt - Paradise Meadows
in the Forbidden Plateau area - krijg je toch wat rare associaties bij wat die 'services to others' van haar hebben ingehouden....
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!